Kees Brons (1956) Vaak is er een crisis nodig om werkelijk verder te groeien. Mijn crisis was in 1990. Wat toen een diep dal leek bleek, veel later, een geschenk. Sinds die tijd spoelt het leven niet zomaar meer over me heen maar ben ik in staat om te voelen of ik nog in de juiste stoom beweeg. Veel had ik aan de lessen van Inez Seeverens die gericht waren op meer bewustzijn in het dagelijks leven en de Sjamanistische kennis van Frans Scheerder en Roelien de Lange. Bij hen deed ik in 1996 mijn eerste Vision Quest. Het hielp me mijn plek te vinden. Als man naast Desie, maar als het nodig is ook tegenover Desie te gaan staan. Het helpt me ook verantwoordelijkheid te nemen als vader. Sinds die tijd heeft de Quest me niet meer los gelaten en neemt deze ieder jaar een belangrijke plaats in, in mijn leven.

Kees Brons, 1956

Als jij ervoor kiest op quest te gaan is dit ook een bewuste keuze voor jouw crisis. Alles wat je vertrouwd is laat je los, zelfs het eten. Zeker nu veel van ons leven zich vaak afspeelt in het hoofd en in de virtuele wereld maakt het belangrijker om je bewust een periode los te koppelen van deze wereld en al onze verslavingen. Het kan je helpen te bewegen: van toetsenbord naar het samenspel met "Moeder Aarde" van ontvrienden naar vrienden worden met jezelf van planning en deadline naar het innerlijk kompas van vluchtig naar intens, naar toewijding van het hoofd naar het hele lichaam, naar het hart van overprikkeld naar rust en stilte Er is dan tijd om het "bekende" te doorgronden. Zo vier dagen leven in afzondering kan inzicht geven in het levens beeld en het brengt contact met wat werkelijk belangrijk is. In het dagelijks leven was ik dertig jaar brandweerman. Nu ben ik met vervroegd pensioen, is er ruimte in vrijheid te kiezen en dat te doen waar ik ten diepste toe bereid ben. Verder inspireert de opleiding tot stembevrijder die ik deed bij Jan Kortie en de doorloop die ik nu volg. terug