De zweethutceremonie De quest begint en eindigt met een zweethutceremonie. Soms bouwen we samen van wilgentakken de koepelvormige zweethut. Deze overdekken we met dekens en een canvaszeil. Voor de zweethut bouwen we van hout een altaar. Hierop komen de stenen. Iedere steen wordt met een intentie op het altaar gelegd. Vervolgens zal de vuurvrouw of vuurman het vuur ontsteken en worden de stenen verhit. Wanneer de deur dicht gaat komt er geen daglicht naar binnen. In het midden van de hut (de baarmoeder van moeder aarde) bevindt zich een kuil waarin hete stenen worden gelegd.

Deze zweethutceremonie is behalve een reiniging ook een laatste samenzijn voor wie voor vier dagen en vier nachten alleen op quest gaat. Alle contrasten worden hier intens voelbaar, het samenzijn en het alleen zijn, het licht en het donker, de hitte en de verkoeling, de kracht en de kwetsbaarheid. Voor wie is de zweethut ongeschikt? Voor mensen die last hebben van hartklachten, epilepsie, diabetes, ernstige huidinfecties of onder psychiatrische behandeling zijn, is de zweethut niet altijd geschikt. Heb je hierover twijfels, neem dan contact met ons op. Wie meer wil lezen over de zweethut kan kijken op deze pagina.